Ιάπωνες επιστήμονες μετατρέπουν χαρτί σε διαδραστική οθόνη υπολογιστή!

tumblr_liim2yl8Hd1qehpd7

Με την πάροδο των ετών, ο τρόπος επικοινωνίας του χρήστη με την τεχνολογία έχει διαφοροποιηθεί αρκετά. Ξεκινώντας από πολύ μικρές οθόνες (κάτω των 11 ιντσών), που απεικόνιζαν δύο μόλις χρώματα κατά την περίοδο μέσα 70s – αρχές 80s και με το πληκτρολόγιο ως τον μοναδικό τρόπο επικοινωνίας με τον υπολογιστή, περάσαμε σε μεγαλύτερες οθόνες (12 – 14 ιντσών) με περισσότερα χρώματα (8/16/32) και με τη συνοδεία πλέον του ποντικιού (mouse) ταυτόχρονα με το πληκτρολόγιο.

Εν συνεχεία αποκτήσαμε ακόμα μεγαλύτερες οθόνες (15-19 ιντσών) στην περίοδο των 90s έως και τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, με εκατομμύρια αποχρώσεις (16,7 εκ. για την ακρίβεια), φτάνοντας τελικά στη σύγχρονη εποχή, όπου την σκυτάλη έχουν λάβει οι οθόνες αφής, οι οποίες απαντώνται στις φορητές συσκευές και τελευταίως στους υβριδικούς υπολογιστές-ταμπλέτες.

Όμως, αυτό είναι το τελικό σκαλοπάτι στην εξέλιξη της οθόνης και κατ’ επέκταση, στον τρόπο που θα βλέπουμε / χειριζόμαστε τα συστήματά μας, μέσω αφής; Όχι φυσικά, καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται συνεχώς με ραγδαίους ρυθμούς, όπως και οι ανάγκες της καθημερινότητας.Όπως πριν από 15 χρόνια φάνταζε σενάριο επιστημονικής φαντασίας, να διατίθεται μια συσκευή μεγέθους παλάμης, η οποία να προσφέρει τόσες πολλές δυνατότητες όπως τα σύγχρονα «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα, το ίδιο «εξωπραγματικό» ακούγεται το ενδεχόμενο, στο μέλλον να ξεδιπλώνουμε ένα απλό λευκό χαρτί και με ένα στυλό να γράφουμε ότι θέλουμε. Με μια διαφορά βέβαια: αυτό το χαρτί είναι μια κανονική οθόνη υπολογιστή! Δηλαδή ότι γράφουμε – σχεδιάζουμε, άμεσα το «αντιλαμβάνεται» ο υπολογιστής (όπου «υπολογιστής» μπορεί να είναι οποιοδήποτε gadget) και αντίστοιχα ότι «σχεδιάζει / προβάλλει» ο τελευταίος, μπορεί να το βλέπει, χειρίζεται και να παρεμβαίνει ο χρήστης.

Προσθέστε τώρα και την δύναμη του Internet και φανταστείτε το παρακάτω υποθετικό σενάριο: ο γραφίστας αρχίζει να σχεδιάζει μια ιδέα που έχει σε ένα χαρτί και ταυτόχρονα, άλλοι γραφίστες σε άλλες τοποθεσίες, μέσω του Διαδικτύου, βλέπουν τα πάντα: έτσι κι εκείνοι μπορούν να συμβάλλουν με τις δικές ιδέες – σχέδια, ουσιαστικά δημιουργώντας μια καλλιτεχνική ομάδα, όπου το κάθε μέλος της βρίσκεται σε άλλο σημείο του πλανήτη, αλλά όλοι σχεδιάζουν μαζί στο ίδιο φύλλο χαρτιού.

Η ομάδα «Naemura» από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο, έκανε ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, αναπτύσσοντας το πρώτο χαρτί που ανήκει στον όρο «paper computing technology», που προσφέρει ακριβώς αυτό που περιγράψαμε στο υποθετικό σενάριο.Χρησιμοποιώντας ένα απλό χαρτί με φωτοχρωμική επικάλυψη (η οποία αλλάζει χρώμα όταν απορροφά φως), ένα ειδικό στυλό (με θερμο-ευαίσθητη μελάνη) και ένα αρκετά περίπλοκο σύστημα υπολογιστή, λέϊζερ και υπέρυθρου προβολέα, οι επιστήμονες κατάφεραν να μετατρέψουν…το χαρτί σε οθόνη. Καθώς είναι ακόμα στην αρχή το όλο εγχείρημα, ο χρήστης δεν μπορεί να σχεδιάσει πολύπλοκα σχέδια (ή να γράψει κείμενο, μαθηματικούς τύπους), εντούτοις δύναται να ζωγραφίσει απλά σχήματα, πάνω στο χαρτί, τα οποία ο υπολογιστής πρωτίστως αντιλαμβάνεται και ακολούθως τα αναπαραγάγει (copy/paste) ή διαγράφει χωρίς κανένα πρόβλημα.
Περισσότερο εντυπωσιακή είναι η δυνατότητα, ο χρήστης να σχεδιάσει για παράδειγμα το περίγραμμα ενός λουλουδιού και ο υπολογιστής κατόπιν, να γεμίζει με χρώμα το εσωτερικό του σχεδίου!

Η προσπάθεια των επιστημόνων προς την πρωτοποριακή ιδέα της οθόνης-χαρτί δεν έλαβε τέλος, απεναντίας συνεχίζεται: επόμενο μελλοντικό στάδιο είναι η δυνατότητα, όπου πολλοί χρήστες ταυτόχρονα θα μπορούν γράφουν – επιμελούνται το ίδιο κείμενο στο ίδιο χαρτί αλλά μέσω Διαδικτύου.
Σίγουρα οι σεναριογράφοι των ταινιών και τηλεοπτικών σειρών επιστημονικής φαντασίας έχουν το προβάδισμα στον οραματισμό, αλλά και οι επιστήμονες όμως, πολλές φορές βασίζονται σε αυτά τα υποθετικά τεχνολογικά οράματα, ως εκκίνηση μιας νέας προσπάθειας. Άλλωστε στα μέσα της δεκαετίας του 60, όταν δηλαδή εμφανίστηκε στην αμερικάνική τηλεόραση η σειρά επιστημονικής φαντασίας «Star Trek», ουδείς φανταζόταν ότι τα gadget που χρησιμοποιούσαν οι πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες του υποτιθέμενου 23ου αιώνα, θα γίνονταν μόλις πριν από λίγα χρόνια πραγματικότητα.

Αναφερόμαστε βεβαίως στα iPhone και iPad που υπέδειξαν τον δρόμο της εξέλιξης για τις φορητές συσκευές – πριν από αυτά, «εξέλιξη» στα κινητά τηλέφωνα θεωρούνταν τα ακόμα περισσότερα πλήκτρα, το πλήθος των MPixel στην ενσωματωμένη κάμερα και η ύπαρξη Bluetooth ενώ όσο αφορά τις ταμπλέτες…απλά δεν υπήρχαν. Τουλάχιστον όχι σε μορφή/υλοποίηση που να εξυπηρετεί τον απλό άνθρωπο…