“Οι τίγρεις της λησμονιάς” στο koukidaki
Παρουσίαση του βιβλίου “Τίγρεις της λησμονιάς” της Λεμονιάς Γεμουρτζίδου στο ιστολόγιο Τέχνης & Πολιτισμού koukidaki
Γράφει η Κωνσταντίνα Νίκα
κάνε κλικ εδώ για τη βιβλιοκριτική
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Εξαιρετική χρήση της ελληνικής γλώσσας. Λέξεις, που ναρκωμένες λουφάζουν στα λεξικά, εδώ αφυπνίζονται και, με μοναδική ακρίβεια, εκπληρώνουν τον καλαίσθητο -και όχι μόνο- ρόλο τους. Όμως η μαγεία δεν σταματά εκεί. Ο παραλληλισμός του μύθου της πρωταγωνίστριας με τους αρχαίους μύθους κάνει την έμπνευση μοναδική και την αφήγηση απολαυστική. Έτσι η παράλληλη αφήγηση μίας σύγχρονης ιστορίας και η ταύτιση ή σύγκριση, κάθε φορά, με έναν αρχαίο μύθο απαλείφει τον χρόνο και κάνει το χθες σήμερα, τώρα. Δεν υπάρχει χρόνος. Δεν υπάρχει ούτε όνομα για την πρωταγωνίστρια. Υπάρχει για τη γάτα της, αλλά όχι για την ίδια. Έτσι το παραμύθι γίνεται αρχαίος μύθος που περιφέρεται μπροστά μας, ανάμεσά μας, σαν να είναι τωρινός, ανασταίνεται και παίρνει ενεργό ρόλο στο σενάριο.
Από ένα σημείο και μετά ο αναγνώστης φαντάζεται πως κι εκείνος θα μπορούσε να το είχε γράψει, πως το βιβλίο προϋπήρχε μέσα του, κρυμμένο στους αρχαίους μύθους που διδάχτηκε στο σχολείο, κάποτε.
Αγοράστε το βιβλίο μέσω του αυτοματοποιημένου συστήματος πώλησης του ηλεκτρονικού καταστήματος fylatos.com, προσθέτοντας το στο καλάθι ή με τηλεφωνική παραγγελία στο 2310-821622 ή μέσω βιβλιοπωλείων.
Σημείωμα της συγγραφέως
Θα σας διηγηθώ μια ιστορία
Σε μια μεγαλούπολη του κόσμου, ένας ζητιάνος περιδιάβαινε κάποιο βράδυ στους δρόμους της. Ψάχνοντας στον κάδο των απορριμμάτων, να βρει κάτι να φάει, έμεινε το βλέμμα του για λίγο σε κάτι που λαμπύρισε.
Με έκδηλη περιέργεια, άρχισε να ανακατεύει τα σκουπίδια. Έπειτα από λίγα λεπτά, βρήκε ένα μικρό, χοντροκομμένο γυαλί. Διάπλατα άνοιξε τα μάτια του από έκπληξη και χαρά, ένιωσε τυχερός για πρώτη φορά στη ζωή του, ξέχασε την πείνα του, προσεκτικά το φύλαξε στην τσέπη του και προχώρησε.
Περπατώντας, κάθε λίγο και λιγάκι το έβγαζε από την τσέπη του, το κρατούσε στα ακροδάχτυλά του και, εκστασιασμένος, κοίταζε τις χρωματιστές ακτίνες που τρεμόπαιζαν στον πυρήνα του, από τις αντανακλάσεις που δημιουργούσαν τα δυνατά φώτα του δρόμου, χτυπώντας στο διαφανές κρύσταλλο. Ο κεντρικός δρόμος έσφυζε από ζωή.
Καθώς βάδιζε και γελούσε, οι επαναλαμβανόμενες, παιδιάστικες κινήσεις του τράβηξαν την προσοχή και το ενδιαφέρον ενός άνδρα.
Ο άγνωστος τον πλησίασε και τον ρώτησε τι κάνει.
«Παίζω μ’ ένα μαγικό γυαλί», του απάντησε ο ζητιάνος.
Άστραψε στο βλέμμα του ξένου το κρύσταλλο που κρατούσε στα χέρια του ο κουρελής· μισόκλεισε τα μάτια του γιατί η λάμψη του τον ζάλισε και του ζήτησε να το αγοράσει.
Έπειτα από πολλές προσφορές, ο ζητιάνος δέχτηκε και πούλησε στον άγνωστο άνδρα το γυαλί, που είχε στη χούφτα του, για εκατό δολάρια.
Το κρύσταλλο ήταν ένα από τα μεγαλύτερα διαμάντια στον κόσμο.
Βρέθηκε στα σκουπίδια…
Η συγγραφέας,
Λεμονιά Γεμουρτζίδου
