Υπάρχουν αμέτρητοι λόγοι που ωθούν την ψυχή ενός ανθρώπου να αγκαλιάσει την τέχνη της λογοτεχνίας, να σκαλίσει τις σκέψεις του σε λέξεις και να τις χαράξει στο χαρτί. Κάποιοι αντλούν έμπνευση από την εκπαιδευτική τους φύση, επιθυμώντας να διαχέουν τις γνώσεις τους μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου. Άλλοι, ποιητές της καρδιάς, επιδιώκουν να αποτυπώσουν τις αναταράξεις της ψυχής τους στην αθωότητα του λευκού χαρτιού. Υπάρχουν εκείνοι που, μαγεμένοι από τη φιλολογία, θέλησαν να ακολουθήσουν τα βήματα των λατρεμένων τους συγγραφέων. Και μετά, υπάρχω εγώ, ένας απλός άνθρωπος που βρέθηκε στον κόσμο της συγγραφής, καθοδηγούμενος από έναν ξαφνικό έρωτα με τη δημιουργία.
Από τα πρώτα μου παιδικά βήματα στον κόσμο της φαντασίας, ο νους μου ήταν πάντα γεμάτος με φανταστικές ιστορίες, μυθικούς χαρακτήρες και απίστευτους κόσμους. Το όνειρο μιας ολοκληρωμένης ιστορίας γεννιόταν στην παιδική μου φαντασία, καθώς επιχειρούσα να δώσω νόημα σε αυτές τις αόρατες εικόνες που ζούσαν μέσα μου. Η πρώτη μου επαφή με την συγγραφή ήρθε στα μαθητικά μου χρόνια, όταν έγραψα την πρώτη μου ιστορία στο χαρτί, εμπνευσμένη από την εργατική μου ζωή, καθώς από νωρίς ήθελα να είμαι ανεξάρτητος και αυτόνομος.
Η ιστορία μου, “Η Τρελή Οικογένεια”, μια ολιγοσέλιδη περιπέτεια, έφερε μια ανατροπή στην καθημερινότητα: τα παιδιά ντυμένα στα καλά τους, πηγαίνοντας στη δουλειά, ενώ οι γονείς παρακολουθούσαν τα μαθήματα στο σχολείο. Η αντιστροφή των ρόλων ήταν μια παιχνιδιάρικη αντιμετώπιση της πραγματικότητας που ζούσα εκείνη την περίοδο. Εκείνο το δημιούργημα ήταν η πρώτη μου επαφή με τον κόσμο των λέξεων, ένας κόσμος που άργησα να εξερευνήσω περαιτέρω.
Στα εφηβικά μου χρόνια, η λογοτεχνία φαινόταν σαν ένα απόμακρο αστέρι. Το σχολείο, αντί να με φέρει κοντά στον κόσμο των βιβλίων, με απομάκρυνε, μετατρέποντας την ανάγνωση σε μια υποχρέωση στα πλαίσια των μαθημάτων. Αλλά, όπως συμβαίνει συχνά στη ζωή, η μοίρα με οδήγησε πίσω στη μαγεία των λέξεων μέσα από την Αρχαία Ελληνική Μυθολογία. Η αγάπη μου για τους αρχαίους μύθους ξύπνησε μια ακόρεστη πείνα για γνώση, μια ανάγκη να μάθω, να ανακαλύψω και να εξερευνήσω.
Χρόνια αργότερα, η μεγάλη μου αγάπη για την αρχαία ελληνική μυθολογία, ήταν αυτή που με οδήγησε στον δρόμο της δημιουργίας. Η ανακάλυψη ότι το Πήλιο ήταν γνωστό ως το βουνό των Κενταύρων άναψε την σπίθα της περιέργειας και της έρευνας μέσα μου. Η δίψα μου για γνώση και η αγάπη μου για τους μύθους με οδήγησαν στην δημιουργία ενός νέου μύθου, της δικής μου ιστορίας. Χωρίς να το συνειδητοποιώ, η συλλογή των χαρακτήρων, των Θεών και των Κενταύρων στο μυαλό μου, δημιουργούσε έναν πλούσιο καμβά από τον οποίο θα αντλούσα την έμπνευσή μου.
Με μια σχεδόν ανεξέλεγκτη έμπνευση, συγκέντρωσα τις σκέψεις μου και δημιούργησα τον κορμό της ιστορίας, χωρισμένη σε τρία μέρη, που αργότερα θα έγινε τριλογία.
Με τις σκηνές να αναπτύσσονται στο μυαλό μου σαν ταινία, άρχισα να γράφω με πάθος. Η διαδικασία ήταν συναρπαστική, αλλά και απαιτητική. Πώς κατάφερα να γράψω χωρίς προηγούμενη εμπειρία; Η απάντηση βρίσκεται στην έντονη επιθυμία μου να μεταφέρω στο χαρτί αυτό που έβλεπα στο μυαλό μου.