Κριτική για την ιταλική έκδοση του βιβλίου του Χάρη Κουδούνα, εκ μέρους τεσσάρων σημαντικών επιστημόνων, ερευνητών και
ιστορικών.

Ο ιστορικός της Ι.Μ. του Λορέτο p. Giuseppe Santarelli, επίτιμος διευθυντής καθολικής εκκλησίας της Αγίας Οικίας αναφέρει:
“Πρόκειται για ένα ευρύ και αρθρωτό δοκίμιο, που επιμελήθηκε με μεγάλο ζήλο και βαθιά γνώση της μεσαιωνικής ελληνικής ιστορίας και της σχετικής βιβλιογραφίας”. Και συνεχίζει: “Διαμέσου ενός εκτεταμένου και έναρθρου λόγου, ο Χάρης Κουδούνας, παρουσιάζει την υπόθεση, σύμφωνα με την οποία, η Αγία Οικία από την Άκρα μεταφέρθηκε στην Κύπρο και επομένως στην Αθήνα, στη μονή Δαφνίου μαζί με την Ιερά
Σινδόνη, η οποία αργότερα βρέθηκε στην Γαλλία, ενώ οι άγιες πέτρες της οικίας εκ Ναζαρέτ την περίοδο 1288-1289 έφθασαν στην Πύλη, στην εκκλησία της μονής της Πόρτα Παναγιάς, διαμέσου της Ιεράς οδού και της παλαιάς “Οδού των Αγγέλων”, τοποθετούμενες, μεταξύ του Δουκάτου των Αθηνών, της Θεσσαλίας και της Ηπείρου.
Κρίνει δε, πως για την μεταφορά τους, οι Κιστερκιανοί μοναχοί, οι Ναΐτες και οι αρχιτεχνίτες Κοματσίνι, είχαν σημαντικό και όχι δευτερεύοντα ρόλο”.

Ο Δρ. Alessandro Piana, Καθηγητής μοριακής βιολογίας, ερευνητής της Σινδόνης και συγγραφέας διαφόρων δημοσιεύσεων επί διεθνούς επιπέδου, γράφει: “ Διαμέσου ενός εκτεταμένου και έναρθρου κειμένου, πραγματοποιούμενου υπό την έρευνα επισήμων εγγράφων και επί των τοποθεσιών όπου συνέβησαν τα γεγονότα, ο Χάρης Κουδούνας, περιγράφει την υπόθεσή του, που στηρίζεται στον αναντίρρητο ρόλο εκ μέρους των οικογενειών ντε Λα Ρος, – πρώτοι άρχοντες (Κύριοι) και κατόπιν Δούκοι των Αθηνών – και των Αγγέλων Δούκα Κομνηνών, της ευγενούς αυτοκρατορικής οικογένειας της Κωνσταντινούπολης. Η ανάγνωση του κειμένου, μας οδηγεί να αναλύσουμε και να εμβαθύνουμε, όσα υπό την υπόθεση τέθηκαν με την πιστοποίηση, ότι η υπόθεση της διέλευσης της Σινδόνης στην Ελλάδα, στις αρχές του 13ου αιώνα, παραμένει ένα ρεύμα
ακόμη ανοικτό στην σύγχρονη ιστοριογραφία της Σινδόνης. Ο Χάρης Κουδούνας, στο ασυναγώνιστο πλαίσιο της Βυζαντινής Ελλάδας, διανύει την παλαιά “Οδό των Αγγέλων” – μεταξύ του παλαιού γαλλικού Δουκάτου των Αθηνών, της Θεσσαλίας και της Ηπείρου – για την εύρεση στοιχείων που μας κάνουν να υποθέσουμε, μία κοινή διέλευση στο ελληνικό έδαφος των πετρών της Αγίας Οικίας του Λορέτο και της Ιεράς Σινδόνης”.

Ένας άλλος ερευνητής και σινδονολόγος, συγγραφέας πολλών άρθρων για την Σινδόνη, ο Δρ. Fabio Quadrini γράφει: “Η γοητεία της ιστορίας και της παράδοσης που περιστρέφονται γύρω από τα ανεκτίμητα κειμήλια της χριστιανοσύνης, εμπλέκουν όχι μόνο τους πιστούς, αλλά και ολόκληρο το σύνολο αυτών, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, βρίσκονται να παίρνουν μέρος. Η μελέτη εντάσσεται εξ’ ολοκλήρου σε αυτό το πλαίσιο, επιφέροντας την δική της συμβολή για να επιχειρήσει να αναπαράγει φως, στον τομέα της ιστορικής έρευνας, εντός της εκκλησούλας της Αγίας Οικίας της Παναγίας στο Λορέτο, μιάς εκκλησούλας με βαθειά αφημένα ίχνη από την ευλάβεια και την ιδιότητα του ανείπωτου. Ο συγγραφέας εισάγει το εν τω νομό Μάρκε Κειμήλιο, στο σενάριο της Βυζαντινής Ελλάδας, η οποία φιλοξένησε, με αληθοφανή τρόπο, ακόμη και την Ιερά Σινδόνη που σήμερα ευρίσκεται στο Τορίνο. Αυτά τα δύο Res Sacrae, πιθανότατα, σταθμεύσανε και ταξίδεψαν μαζί κατά το μήκος μιάς κοινής διαδρομής, επί του ελληνικού εδάφους, που από καρδίας είχε εκλεχθεί, μεταξύ του 13ου και 14ου αιώνα, ύστερα δε (τα κειμήλια), χωρίστηκαν με κατευθύνσεις που το καθένα πήρε για τον τελικό του προορισμό.
Βυθισμένοι στην ιστορική εργασία του κ. Κουδούνα, μένουμε με τη διάθεση να μεταφερθούμε ακολουθώντας την ακριβολογία και γοητεία των ερευνών του, που θα γεμίσει τον αναγνώστη με γνώσεις πολιτισμού, θαυμασμού και φυσικά πίστης. Η μελέτη του συγγραφέα είναι σίγουρα θησαυρός για όποιον πιστεύει, όπως επίσης και παρόρμηση που δίνει ανθηρότητα σε όλες τις υπόλοιπες δυνατές γνωστικές διεισδύσεις, τόσο όσο
αφορά την Αγία Οικία της Παναγίας στο Λορέτο, όσο και την Σινδόνη”.

Τέλος, μία από τις πιό σπουδαίες γυναίκες επιστήμονες, με ειδικότητα στις μελέτες για την Ιερά Σινδόνη σε διεθνές επίπεδο, συγγραφέας 23 βιβλίων επί του θέματος, η καθηγήτρια Δρ. Emanuela Marinelli, η οποία έγραψε και την εισήγηση στο δοκίμιο επισημαίνει τα εξής:
“Η ιστορία των πολύτιμων κειμηλίων περιπλέκεται σε ένα συναρπαστικό σενάριο: στη βυζαντινή Ελλάδα, που είδε να περνούν και να διαμένουν στο έδαφός της, τις ιερές πέτρες της Αγίας Οικίας της Παναγίας και την Ιερά Σινδόνη του Ιησού Χριστού. Αυτές οι μυστικές διαδρομές, αποκαλύφθηκαν και φανερώθηκαν από τον Συγγραφέα αυτού του δοκιμίου, έναν ιστορικό ερευνητή που ακολούθησε χωρίς στάση, για χρόνια, την παραμικρή ένδειξη που παρέμεινε, από όποιον προστάτευσε και μετέφερε, με χίλιους κινδύνους, αυτά τα ανεκτίμητα κειμήλια. Εξαντλητικές επιθεωρήσεις, άγρυπνες νύκτες μιάς ενθουσιώδους έρευνας, εμβαθύνσεις σε διάφορες κατηγορίες ευπειθών θεμάτων, φέρνουν σήμερα τον
Συγγραφέα να μεταδώσει την υπόθεσή του, που έγινε βεβαιότητα: η διαδρομή εκείνων των ιερών κειμηλίων διαμέσου του Δουκάτου των Αθηνών, της Θεσσαλίας και της Ηπείρου μπορεί να ξαναδημιουργηθεί πιστά, με την βοήθεια της ερμηνείας των αποκρύφων συμβολισμών και των υπαρχόντων μυστικών κωδικών στα παλαιά μοναστήρια, που έγιναν τόποι προφύλαξης αυτών.
Στο τέλος, όπως πάντα συμβαίνει σε ένα βιβλίο τόσο πολύ τεκμηριωμένο, ο αναγνώστης θα εμπλουτιστεί με πολιτιστική μόρφωση, πίστη και θαυμασμό. Και αυτό θα είναι ένα αξιοσημείωτο κίνητρο για να ψάξει κάθε δυνατή εμβάθυνση σε αυτό το συναρπαστικό θέμα, νιώθοντας μεγάλη ευγνωμοσύνη και θαυμασμό προς τον Συγγραφέα, που κατάφερε να ολοκληρώσει και να προσφέρει αυτή την πολύτιμη συμβολή, με τόσο γενναιόδωρο τρόπο.