«TO This Day»
/σε Ειδήσεις από τον κόσμο των τεχνών και της επιστήμης, ΚινηματογράφοςΈνα εκπληκτικό βίντεο που σε καθηλώνει μέσα από την παιδική εικόνα και την ένταση στην αφήγηση από τον Καναδό ποιητή, Shane Koyczan.
Το βίντεο, με τίτλο «TO This Day»αφηγείται τις ιστορίες εκφοβισμού παιδιών και εστιάζει όχι μόνο στα τραύματα, στην απομόνωση και στη μάχη για να ξεπεραστούν συναισθηματικές ουλές, αλλά και στην ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Αξίζει να το δείτε.
πηγή: lifespeed
Τα 100 καλύτερα βιβλία όλων των εποχών
/σε Γενικού περιεχομένου, ΦιλαναγνωσίαΑκολουθεί ένας κατάλογος «των 100 καλύτερων βιβλίων», όπως αυτά προτάθηκαν από 100 συγγραφείς 54 χωρών, που συντάχθηκε το 2002 από τη Νορβηγική Λέσχη του Βιβλίου. Ο κατάλογος αυτός προσπαθεί να απεικονίσει την παγκόσμια λογοτεχνία με βιβλία από όλες τις χώρες, πολιτισμούς και χρονικές περιόδους. Ένδεκα από τα βιβλία αυτά έχουν γραφεί από γυναίκες και τεσσάρων οι συγγραφείς είναι άγνωστοι. Καθένας από τους προτείνοντες συγγραφείς υπέβαλε τον δικό του κατάλογο από δέκα βιβλία.
Δεν υπάρχει καμιά κατηγοριοποίηση και, προ παντός, αξιολόγηση στην παρουσίαση των εκατό βιβλίων που επελέγησαν με την διαδικασία αυτή.
Οι οργανωτές διακήρυξαν ότι «όλα είναι στην ίδια σειρά», με την εξαίρεση του Δον Κιχώτη που του απονεμήθηκε η διάκριση του «καλύτερου λογοτεχνικού έργου που γράφηκε ποτέ». Ο παρών κατάλογος καταρτίστηκε βάσει της χρονολογίας συγγραφής των έργων, με μιαν ελαστικότητα προκειμένου να μη απομακρυνθούν απ’ αλλήλων έργα του ιδίου συγγραφέα (βλ. π.χ. Φλομπέρ και Ντίκενς, Τολστόι και Ντοστογιέφσκι).
Χρονολογία |
Συγγραφέας |
Τίτλος έργου |
γλώσσα |
18ος–17ος αι. π.Χ. | άγνωστος | Έπος του Γκιλγκαμές | Ακκαδική |
850–750 π.Χ. | Όμηρος | Ιλιάς | Αρχαία Ελληνική |
8ος αι. π.Χ. | Όμηρος | Οδύσσεια | Αρχαία Ελληνική |
6ος– 4ος αι. π.Χ. | άγνωστος | Το βιβλίο του Ιώβ | Εβραϊκή |
431 π.Χ. | Ευριπίδης | Μήδεια | Αρχαία Ελληνική |
430 π.Χ. | Σοφοκλής | Οιδίπους Τύραννος | Αρχαία Ελληνική |
4ος αι. π.Χ.– 4ος αι. μ.Χ. | Βυάσα | Μαχαβαράτα | Σανσκριτική |
3ος αι. π.Χ.– 3ος αι. μ.Χ. | Βαλμίκι | Ραμαγιάνα | Σανσκριτική |
1ος αι. π.Χ.– 4ος αι. μ.Χ. | Καλιντάσα | Σακούνταλα | Σανσκριτική |
29–19 π.Χ. | Vergilius (Βιργίλιος) | Aeneis (Αινειάς) | Λατινική |
1ος αι. μ.Χ. | Ovidius (Οβίδιος) | Metamorphoses (Μεταμορφώσεις) | Λατινική |
700–1500 | άγνωστος | Χίλιες και μία νύχτες | Αραβική |
11ος αι. | Μουρασάκι Σικίμπου | Η ιστορία του Γκέντζι | Ιαπωνική |
13ος αι. | άγνωστος | Njál’s Saga (Η ιστορία του Νγιαλ) | Αρχαία Σκανδιναβική |
1257 | Σααντί | Μποστάν (Ο Φρουτόκηπος) | Περσική |
1258–73 | Ρουμί | Μασναβί | Περσική |
1265–1321 | Dante Alighieri (Δάντης) | Divina Commedia (Θεία κωμωδία) | Ιταλική |
1349–53 | Giovanni Boccaccio (Βοκάκιος | Decamerone (Το Δεκαήμερο) | Ιταλική |
14ος αι. | Geoffrey Chaucer (Τζέφρι Τσόσερ) | The Canterbury Tales (Οι ιστορίες του Καντέρμπουρι) | Αγγλική |
1532–34 | François Rabelais (Ραμπελαί) | Pantagruel (Πανταγκρυέλ) και Gargantua (Γαργαντούας) | Γαλλική |
1595 | Michel de Montaigne (Μισέλ ντε Μονταίν) | Essays (Δοκίμια) | Γαλλική |
1603 | William Shakespeare (Ουίλλιαμ Σαίξπηρ) | Hamlet (Άμλετ) | Αγγλική |
1608 | William Shakespeare (Ουίλλιαμ Σαίξπηρ) | King Lear (Ο βασιλιάς Ληρ) | Αγγλική |
1609 | William Shakespeare (Ουίλλιαμ Σαίξπηρ) | Othello (Οθέλος) | Αγγλική |
1605 & 1615 | Miguel de Cervantes (Μιγκέλ ντε Θερβάντες) | Don Quijote (Δον Κιχώτης) | Ισπανική |
1726 | Jonathan Swift (Τζόναθαν Σουϊφτ) | Gulliver’s Travels (Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ) | Αγγλική |
1760 | Laurence Sterne (Λώρενς Στερν) | Tristram Shandy (Τρίστραμ Σάντυ) | Αγγλική |
1796 | Denis Diderot (Ντενί Ντιντερό) | Jacques le fataliste (Ζακ ο μοιρολάτρης και ο αφέντης του) | Γαλλική |
1808 & 1832 | Johann Wolfgang von Goethe (Γκαίτε) | Faust (Φάουστ) | Γερμανική |
1813 | Jane Austen (Τζέιν Ώστεν) | Pride and Prejudice (Περηφάνια και Προκατάληψη) | Αγγλική |
1818 | Giacomo Leopardi (Τζιάκομο Λεοπάρντι) | Canti (ποιήματα) | Ιταλική |
1830 | Stendhal (Σταντάλ) | Le Rouge et le Noir (Το κόκκινο και το μαύρο) | Γαλλική |
1833-1850 | Edgar Allan Poe (Έντγκαρ Άλλαν Πόε) | διηγήματα | Αγγλική (ΗΠΑ) |
1835 | Honoré de Balzac (Ονορέ ντε Μπαλζάκ ) | Le Père Goriot (Ο Μπάρμπα-Γκοριό) | Γαλλική |
1835–37 | Hans Christian Andersen (Χανς Κρίστιαν Άντερσεν) | Eventyr (Παραμύθια) | Δανική |
1842 | Νικολάι Γκόγκολ | Νεκρές ψυχές | Ρωσική |
1847 | Emily Brontë (Έμιλι Μπροντέ) | Wuthering Heights (Ανεμοδαρμένα Ύψη) | Αγγλική |
1851 | Herman Melville (Χέρμαν Μέλβιλ) | Moby-Dick (Μόμπυ Ντικ) | Αγγλική (ΗΠΑ) |
1855 | Walt Whitman (Ουώλτ Ουίτμαν) | Leaves of Grass (Φύλλα Χλόης) [ποίηση] | Αγγλική (ΗΠΑ) |
1857 | Gustave Flaubert (Γκυστάβ Φλωμπέρ) | Madame Bovary (Μαντάμ Μποβαρί) | Γαλλική |
1869 | Gustave Flaubert | L’Éducation sentimentale (Η αισθηματική αγωγή) | Γαλλική |
1861 | Charles Dickens (Τσάρλς Ντίκενς) | Great Expectations (Μεγάλες Προσδοκίες) | Αγγλική |
1865–1869 | Λέων Τολστόι | Πόλεμος και Ειρήνη | Ρωσική |
1886 | Λέων Τολστόι | Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς | Ρωσική |
1877 | Λέων Τολστόι | Άννα Καρένινα | Ρωσική |
1866 | Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι | Έγκλημα και τιμωρία | Ρωσική |
1869 | Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι | Ο ηλίθιος | Ρωσική |
1872 | Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι | Οι δαιμονισμένοι | Ρωσική |
1880 | Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι | Αδελφοί Καραμαζώφ | Ρωσική |
1871 | George Eliot (Τζορτζ Έλιοτ) | Middlemarch (Μίντλμαρτς) | Αγγλική |
1879 | Henrik Ibsen (Χένρικ Ίψεν) | Et dukkehjem [Nora] (Ένα κουκλόσπιτο [Νόρα]) | Νορβηγική |
1884 | Mark Twain (Μαρκ Τουαίην) | Adventures of Huckleberry Finn (Οι περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν) | Αγγλική (ΗΠΑ) |
1886 | Αντόν Τσέχωφ | διηγήματα | Ρωσική |
1890 | Knut Hamsun (Κνουτ Χάμσουν) | Sult (Η πείνα) | Νορβηγική |
1901 | Thomas Mann(Τόμας Μαν) | Buddenbrooks (Οι Μπούντενμπρόοκς) | Γερμανική |
1924 | Thomas Mann (Τόμας Μαν) | Der Zauberberg (Το μαγικό βουνό ) | Γερμανική |
1904 | Joseph Conrad (Τζόζεφ Κόνραντ) | Nostromo | Αγγλική |
1913–27 | Marcel Proust (Μαρσέλ Προυστ) | À la recherche du temps perdu (Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο) | Γαλλική |
1913 | D. H. Lawrence (Ντ. Χ. Λώρενς) | Sons and Lovers (Γιοι και εραστές) | Αγγλική |
1918 | Λου Σιουν | Το ημερολόγιο ενός τρελού | Κινεζική |
1922 | James Joyce (Τζαίημς Τζόυς) | Ulysses (Οδυσσέας) | Αγγλική (Ιρλανδία) |
1923 | Italo Svevo (Ίταλο Σβέβο) | La Coscienza di Zeno (Η συνείδηση του Ζήνωνα) | Ιταλική |
1924 | Franz Kafka (Φραντς Κάφκα) | διηγήματα | Γερμανική |
1925 | Franz Kafka (Φραντς Κάφκα) | Der Prozess (Η Δίκη) | Γερμανική |
1926 | Franz Kafka (Φραντς Κάφκα) | Das Schloss (Ο Πύργος) | Γερμανική |
1925 | Virginia Woolf (Βιρτζίνια Γουλφ) | Mrs Dalloway (Η κυρία Νταλογουέη) | Αγγλική |
1927 | Virginia Woolf (Βιρτζίνια Γουλφ) | To the Lighthouse (Στο φάρο) | Αγγλική |
1929 | Alfred Döblin (Άλφρεντ Ντέμπλιν) | Berlin Alexanderplatz (Μπερλίν, Αλεξάντερπλατς) | Γερμανική |
1928 | Federico García Lorca (Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα) | Romancero gitano (Τσιγγάνικο τραγουδιστάρι) | Ισπανική |
1928 | Fernando Pessoa (Φερνάντο Πεσσόα) | Livro do Desassossego (Το βιβλίο της ανησυχίας) | Πορτογαλική |
1929 | William Faulkner (Γουίλιαμ Φώκνερ) | The Sound and the Fury (Η βουή και η αντάρα) | Αγγλική |
1936 | William Faulkner (Γουίλιαμ Φώκνερ) | Absalom, Absalom! (Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ !) | Αγγλική |
1930–32 | Robert Musil (Ρόμπερτ Μούζιλ) | Der Mann ohne Eigenschaften (Ο άνθρωπος χωρίς ιδιότητες) | Γερμανική |
1932 | Louis-Ferdinand Céline (Λουί-Φερντινάντ Σελίν) | Voyage au bout de la nuit (Ταξίδι στο τέλος της νύχτας) | Γαλλική |
1934–35 | Halldór Laxness (Χαλντόρ Λάξνες) | Sjálfstætt fólk (Ανεξάρτητοι άνθρωποι) | Ισλανδική |
1942 | Albert Camus (Αλμπέρ Καμύ) | L’Étranger (Ο Ξένος) | Γαλλική |
1944 κ.ε. | Jorge Luis Borges (Χόρχε Λουίς Μπόρχες) | Ficciones (Ιστορίες) | Ισπανική (Αργεντινή) |
1945 | Astrid Lindgren (Άστριντ Λίντγκρεν) | Pippi Långstrump (Πίπη η Φακιδομύτη) | Σουηδική |
1946 | Νίκος Καζαντζάκης | Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά | Νεοελληνική |
1949 | George Orwell (Τζορτζ Όργουελ) | Nineteen Eighty-Four (Χίλια ενακόσια ογδόντα τέσσερα) | Αγγλική |
1951–53 | Samuel Beckett (Σάμιουελ Μπέκετ) | Molloy, Malone Meurt, L’Innommable (Μολλόυ, Ο Μαλόν πεθαίνει, Ο ακατονόμαστος –τριλογία) | Γαλλική, Αγγλική (Ιρλανδία) |
1951 | Marguerite Yourcenar (Μαργκερίτ Γιουρσενάρ) | Mémoires d’Hadrien (Αδριανού απομνημονεύματα) | Γαλλική |
1952 | Ernest Hemingway (Έρνεστ Χέμινγουεϊ) | The Old Man and the Sea (Ο Γέρος και η Θάλασσα) | Αγγλική |
1954 | Γιασουνάρι Καβαμπάτα | Ο ήχος του βουνού | Ιαπωνική |
1955 | Vladimir Nabokov (Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ) | Lolita (Λολίτα) | Αγγλική (ΗΠΑ) |
1955 | Juan Rulfo (Χουάν Ρούλφο) | Pedro Páramo (Πέδρο Πάραμο) | Ισπανική (Μεξικό) |
1956 | João Guimarães Rosa (Χοάο Γκιμαράες Ρόζα) | Grande Sertão: Veredas (Μεγάλοι δρυμοί : Μονοπάτια) | Πορτογαλική (Βραζιλία) |
1958 | Chinua Achebe (Τσινούα Ατσέμπε) | Things Fall Apart (Τα πράγματα καταρρέουν) | Αγγλική (Νιγηρία) |
1959 | Ναγκίμπ Μαχφούζ | Τα παιδιά του Τζεμπελάουϊ | Αραβική (Αίγυπτος) |
1952 | Paul Celan (Πωλ Σελάν) | Mohn und Gedächtnis (Παπαρούνα και μνήμη) [ποίηση] | Γερμανική |
1952 | Ralph Ellison (Ραλφ Έλλισον) | Invisible Man (Αόρατος άνθρωπος) | Αγγλική (ΗΠΑ) |
1959 | Günter Grass (Γκύντερ Γκρας) | Die Blechtrommel (Το τενεκεδένιο ταμπούρλο) | Γερμανική |
1962 | Doris Lessing (Ντόρις Λέσινγκ) | The Golden Notebook (Το χρυσό σημειωματάριο) | Αγγλική |
1967 | Gabriel García Márquez (Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες) | Cien años de soledad (Εκατό Χρόνια Μοναξιάς) | Ισπανική (Κολομβία) |
1985 | Gabriel García Márquez (Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες) | El amor en los tiempos del cólera (Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας) | Ισπανική (Κολομβία) |
1971 | Ταγέμπ Σαλίχ | Η εποχή της μετανάστευσης στο Βορρά | Αραβική (Σουδάν) |
1974 | Elsa Morante (Έλσα Μοράντε) | La storia (Η ιστορία) | Ιταλική |
1981 | Salman Rushdie (Σαλμάν Ρασντί) | Midnight’s Children (Τα παιδιά του μεσονυκτίου) | Αγγλική |
1987 | Toni Morrison (Τόνι Μόρρισον) | Beloved (Αγαπημένη) | Αγγλική (ΗΠΑ) |
1995 | José Saramago (Ζοζέ Σαραμάγκου) | Ensaio sobre a cegueira (Δοκίμιον περί της τυφλότητος) | Πορτογαλική |
Κατάλογος των συγγραφέων που γνωμοδότησαν
Όνομα |
Χώρα |
Τζινγκίζ Αϊτμάτωφ | Κιργισία |
Ahmet Altan | Τουρκία |
Άαρον Άπελφελντ | Ισραήλ |
Πολ Όστερ | ΗΠΑ |
Félix de Azúa | Ισπανία |
Julian Barnes | Αγγλία |
Simin Behbahani | Ιράν |
Robert Bly | ΗΠΑ |
André Brink | Νότιος Αφρική |
Suzanne Brøgger | Δανία |
A. S. Byatt | Αγγλία |
Peter Carey | Αυστραλία |
Martha Cerda | Μεξικό |
Jung Chang | Κίνα/Αγγλία |
Maryse Condé | Γουαδελούπη |
Mia Couto | Μοζαμβίκη |
Jim Crace | Αγγλία |
Edwidge Danticat | Αϊτή |
Bei Dao | Κίνα |
Assia Djebar | Αλγερία |
Mahmoud Dowlatabadi | Ιράν |
Jean Echenoz | Γαλλία |
Kerstin Ekman | Σουηδία |
Nathan Englander | ΗΠΑ |
Hans Magnus Enzensberger | Γερμανία |
Emilio Estévez | Κούβα |
Nuruddin Farah | Σομαλία |
Kjartan Fløgstad | Νορβηγία |
Jon Fosse | Νορβηγία |
Janet Frame | Νέα Ζηλανδία |
Marilyn French | ΗΠΑ |
Κάρλος Φουέντες | Μεξικό |
Izzat Ghazzawi | Παλαιστίνη |
Amitav Ghosh | Ινδία |
Pere Gimferrer | Ισπανία |
Nαντίν Γκόρντιμερ | Νότιος Αφρική |
Νταβίντ Γκρόσμαν | Ισραήλ |
Einar Már Guðmundsson | Ισλανδία |
Seamus Heaney | Ιρλανδία |
Christoph Hein | Γερμανία |
Aleksandar Hemon | Βοσνία-Ερζεγοβίνη |
Alice Hoffman | ΗΠΑ |
Chenjerai Hove | Ζιμπάμπουε |
Sonallah Ibrahim | Αίγυπτος |
John Irving | ΗΠΑ |
P. C. Jersild | Σουηδία |
Yasar Kemal | Κουρδιστάν/Τουρκία |
Jan Kjærstad | Νορβηγία |
Μίλαν Κούντερα | Τσεχία/Γαλλία |
Leena Lander | Φινλανδία |
Τζον Λε Καρρέ | Αγγλία |
Siegfried Lenz | Γερμανία |
Ντόρις Λέσινγκ | Αγγλία |
Άστριντ Λίντγκρεν | Σουηδία |
Viivi Luik | Εσθονία |
Aμίν Mααλούφ | Λίβανος/Γαλλία |
Claudio Magris | Ιταλία |
Νόρμαν Μέιλερ | ΗΠΑ |
Tomás Eloy Martínez | Αργεντινή |
Frank McCourt | Ιρλανδία/ΗΠΑ |
Gita Mehta | Ινδία |
Ana Miranda | Βραζιλία |
Ρόιντον Μίστρι | Ινδία/Καναδάς |
Abdel Rahman Munif | Σαουδική Αραβία |
Χέρτα Μύλερ | Ρουμανία |
Βιντιαντάρ Σουρατζπρασάντ Νάιπολ | Τρινιντάντ/Αγγλία |
Cees Nooteboom | Ολλανδία |
Ben Okri | Νιγηρία/Αγγλία |
Ορχάν Παμούκ | Τουρκία |
Sara Paretsky | ΗΠΑ |
Jayne Anne Phillips | ΗΠΑ |
Valentin Rasputin | Ρωσία |
João Ubaldo Ribeiro | Βραζιλία |
Alain Robbe-Grillet | Γαλλία |
Salman Rushdie | Ινδία/Αγγλία |
Nawal El Saadawi | Αίγυπτος |
Hanan al-Shaykh | Λίβανος |
Nihad Sirees | Συρία |
Göran Sonnevi | Σουηδία |
Susan Sontag | ΗΠΑ |
Wole Soyinka | Νιγηρία |
Gerold Späth | Ελβετία |
Graham Swift | Αγγλία |
Αντόνιο Ταμπούκι | Ιταλία |
Fouad al-Tikerly | Ιράκ |
D. M. Thomas | Αγγλία |
Adam Thorpe | Αγγλία |
Kirsten Thorup | Δανία |
Alexander Tkachenko | Ρωσία |
Pramoedya Ananta Toer | Ινδονησία |
Olga Tokarczuk | Πολωνία |
Michel Tournier | Γαλλία |
Jean-Philippe Toussaint | Βέλγιο |
Μεχμέτ Ουζούν | Κουρδιστάν/Τουρκία |
Nils-Aslak Valkeapää | Λαπωνία |
Yvonne Vera | Ζιμπάμπουε |
Fay Weldon | Αγγλία |
Christa Wolf | Γερμανία |
A. B. Yehoshua | Ισραήλ |
Spôjmaï Zariâb | Αφγανιστάν |
Βασίλης Βασιλικός | Ελλάς |
πηγή:wikipedia
Πολίτης ή Υπήκοος;
/σε Νέες εκδόσεις, Σχετικά με τα βιβλία μαςΗ ενοποίηση των εθνικών πολιτισμών μέσα σε μια παγκοσμιοποιημένη λογική γίνεται με κριτήριο την οικονομική αντίληψη και την χρησιμότητα σε επίπεδο συναλλαγών και όχι την ανάγκη μιας πλουραλιστικής πολυπολιτισμικής παρουσίας όλων των πολιτών. Ακόμη και ο ρόλος του «Πολίτη» έρχεται να υποστεί τη μεταλλαγμένη παρέμβαση της εξουσίας. Δε μιλάμε για έναν πολίτη εθνικό που διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά του τόπου που γεννήθηκε και μεγάλωσε, με τα ιδιαίτερα στοιχεία της περιοχής του και της δικής του παράδοσης, αλλά για έναν πολίτη που θα κληθεί να εσωτερικεύσει, με τον καλύτερο τρόπο, ό,τι του δώσουν και θα τα κάνει πράξη με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία. Η ταυτότητα του Παγκόσμιου – Υπηκόου στηρίζεται σε ένα νούμερο και το όνομά του θα έχει δευτερεύουσα σημασία.
Υπάρχει μια βασική διαφορά ανάμεσα στον «πολίτη» και στον «υπήκοο». Ο πρώτος έχει δικαιώματα απαραβίαστα και είναι μέρος της κοινωνικής διαδικασίας. Ο δεύτερος έχει υποχρεώσεις και είναι κάτω από την εξουσία του συστήματος μέσα στο οποίο ζει.
Η πραγματικότητα όμως επιφυλάσσει και μια μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στον Πολίτη και τον Υπήκοο. Ο πρώτος είναι ελεύθερος να διαμορφώσει γνώμη και να εκφράσει άποψη, ο δεύτερος είναι υποχρεωμένος να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του σε ένα κοινωνικό μοντέλο.
Ακόμη ένα στοιχείο που δείχνει τη διαφορά ανάμεσα στον «πολίτη» και τον «υπήκοο» είναι η παιδεία.
Ο Πολίτης μορφώνεται για να αποκτήσει μια σφαιρική αντίληψη του περιβάλλοντος (κοινωνικού & φυσικού), ώστε να μπορέσει ελεύθερα και αβίαστα να κάνει τις επιλογές του μέσα στην κοινωνία.
Η έννοια της μόρφωσης είναι πέρα και πάνω από την εκπαίδευση και αφορά την αξιολόγηση και την αξιοποίηση των πληροφοριών, κάτι που οδηγεί στη γνώση. Μια τέτοια προοπτική δημιουργεί μια αμφίδρομη σχέση του Πολίτη με την Κοινωνία
ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Αντίθετα, ο Υπήκοος εκπαιδεύεται – ειδικεύεται για να κάνει κάτι σωστά πειθαρχώντας στο κοινωνικό σύστημα. Η γνώση του «ειδικού» περιορίζεται στον τομέα της εκπαίδευσής του. Η κρίση του είναι επιλεκτική και υποτάσσεται στις απαιτήσεις της ηγεσίας. Σε κάθε διαφορετική περίπτωση, ο υπήκοος είναι ανεύθυνος και αποτελεί ένα εξάρτημα ενός μηχανισμού, που εύκολα μπορεί να αντικατασταθεί.
Η έννοια της εκπαίδευσης – ειδίκευσης βασίζεται στην πιστή αναπαραγωγή ενός κοινωνικού μοντέλου και μιας κυρίαρχης φιλοσοφίας. Στην εκπαίδευση υπάρχει το σύστημα των πολλαπλών απαντήσεων, όπου όλες οι πιθανότητες είναι προβλέψιμες και αυστηρά ελεγχόμενες. Μια τέτοια σχέση ανάμεσα στον Υπήκοο και το Σύστημα είναι μονοσήμαντη.
ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΠΗΚΟΟΣ
Η διαφορά ανάμεσα στους δύο τύπους (Πολίτης & Υπήκοος) είναι φανερή. Ο πρώτος παράγει πρότυπα, ο δεύτερος αναπαράγει μοντέλα. Θα σταθούμε σε ένα ενδιαφέρον σχήμα:
ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
ΥΠΗΚΟΟΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ
Αν εξετάσουμε προσεχτικά τη σχέση των παραπάνω δεδομένων μπορούμε – απόλυτα – να καταλάβουμε τη θεμελιώδη διαφορά στους δύο χαρακτήρες και να καταλήξουμε γιατί ο ένας είναι δημιουργός και ο άλλος όχι. Ο τρόπος που κινείται και συμπεριφέρεται ο κάθε τύπος στοχεύει σε διαφορετικό «ιδανικό». Ο Πολίτης δεν απορρίπτει την επαφή σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά αναζητά την οικουμενικότητα που τη βλέπει σαν μια ευκαιρία για επικοινωνία και βελτίωση της κοινωνίας. Ο Υπήκοος θέλει την παγκοσμιοποίηση για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του μέσα σε συγκεκριμένες επιλογές και αντίστοιχους προστατευτικούς περιορισμούς. Η μια και μοναδική αντίληψη τον εξυπηρετεί και με όλους τους δρόμους οδηγείται στο ίδιο αποτέλεσμα, χωρίς διλήμματα και άλλες πολιτιστικές, οικονομικές, θρησκευτικές, γεωπολιτικές διαφορές.
Από το βιβλίο του Δ. Δρογίδη «Η πολιτική στα πυρά της Τρομοκρατίας» από τις Εκδόσεις Φυλάτος
“ΤΟ ΥΓΡΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ”
/σε Νέες εκδόσεις, Σχετικά με τα βιβλία μαςΓνωριμία με ένα προϊόν τόσο οικείο αλλά και τόσο άγνωστο.
Είναι το ελαιόλαδο τρόφιμο και φάρμακο.
ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΛΑΙΟ που λαμβάνεται ως εκχύλισμα από τους καρπούς του ελαιόδεντρου. Είναι απολύτως φυσικό προϊόν, που μπορεί να καταναλωθεί μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία παραλαβής του. Σε αντίθεση με το κρασί που χρειάζεται να υποστεί ζύμωση για να καταναλωθεί, το ελαιόλαδο δε χρειάζεται καμία χημική επεξεργασία και είναι έτοιμο για χρήση μετά τον τελευταίο διαχωρισμό. Το ελαιόδεντρο ευδοκιμεί στον πετρώδη και άγονο χώρο της Μεσογείου. Παράγει καρπό κάτω από αντίξοες συνθήκες ανομβρίας, δυνατών ανέμων και υψηλών θερμοκρασιών. Η μακροζωία και η παραγωγικότητά του έγραψε την ιστορία των μεσογειακών λαών. Η ελιά φώτισε, έθρεψε, στεφάνωσε, καλλώπισε, ταυτίστηκε με υψηλά ιδανικά και ενέπνευσε τον ακμαιότατο επί πολλά χρόνια πολιτισμό της ανατολικής Μεσογείου. Σύμβολο γνώσης, σοφίας, ειρήνης, υγείας, δύναμης και ομορφιάς λατρεύτηκε επί χιλιάδες χρόνια.
Η επίσημη ονομασία της αειθαλούς υπεραιωνόβιας ελιάς είναι Olea Europa Sativa.
Το εξημερωμένο ελαιόδεντρο κατάγεται από την ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Προσαρμόζεται στα μακράς διάρκειας θερμά και ξηρά καλοκαίρια, ενώ δείχνει ιδιαίτερη αντοχή και σε θερμοκρασίες που αγγίζουν τους μηδέν βαθμούς. Η καλλιέργεια της ελιάς είναι γνωστή για πάνω από 5.000 χρόνια και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις παραδόσεις των Μεσογειακών λαών.
Το λάδι εξάγεται από τον καρπό της ελιάς, την ελιά, με καθαρά μηχανικά μέσα. Στο πέρασμα των αιώνων δεν υπήρξαν ουσιαστικές αλλαγές στη διαδικασία παραγωγής του, η οποία πραγματοποιείται μέσα από τρία στάδια:
• Τη σύνθλιψη του καρπού.
• Τη συμπίεση του καρπού και
• Το διαχωρισμό του λαδιού από το νερό και τις άλλες προσμίξεις.
Το ελαιόλαδο, ανάλογα με την ποιότητα, τυποποιείται και έτσι εξασφαλίζεται ο καταναλωτής για τη γνησιότητα του προϊόντος. Το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο είναι ένα απόλυτα φυσικό προϊόν, που παραλαμβάνεται όπως ακριβώς βγαίνει από το ελαιοτριβείο, χωρίς καμία επεξεργασία ή πρόσμιξη. Ο τρόπος φύλαξης του ελαιόλαδου δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικός. Πρόκειται για ένα αρκετά σταθερό προϊόν. Πολύ παλαιότερα, για να συντηρήσουν άλλα τρόφιμα, τα βύθιζαν στο λάδι. Μετά από καιρό τα έβγαζαν από εκεί και τα μαγείρευαν. Παρά τη σταθερότητα του φυσικού αυτού προϊόντος, είναι υποχρεωτική η αναγραφή της ημερομηνίας λήξης, που κυμαίνεται από 12 έως 18 μήνες.
Για καλύτερη ποιότητα του ελαιόλαδου οι καταναλωτές θα πρέπει:
• Να αγοράζουν μικρή ποσότητα ελαιόλαδου, ώστε να διατηρείται αναλλοίωτο μέχρι να καταναλωθεί.
• Να έχουν πάντα κλειστό το πώμα της συσκευασίας.
• Να το διατηρούν μέσα σε σκούρα γυάλινα μπουκάλια που να μπορούν να κλείνουν αεροστεγώς.
• Να διατηρούν το ελαιόλαδο σε σκοτεινό και δροσερό μέρος (8-11ο C), χωρίς έντονες οσμές.
Το ελαιόλαδο αφομοιώνεται από τον οργανισμό κατά 98% και αποδίδει 9,3 θερμίδες ανά γραμμάριο, όσο δηλαδή όλα τα υπόλοιπα φυτικά και ζωικά λίπη. Αφού έχει την ίδια θερμιδογένεση με τα βούτυρα και τα άλλα φυτικά έλαια, γιατί θα πρέπει να προτιμούμε αυτό έναντι των άλλων; Τι επί πλέον περιέχει που το κάνει τόσο πολύτιμο;
Το ελαιόλαδο προέρχεται από τον καρπό φυτού που είναι πολυετές ή και αιωνόβιο. Το ηλιέλαιο, το σογιέλαιο και το αραβοσιτέλαιο προέρχονται από μονοετή φυτά. Το ελαιόδεντρο έχει επομένως αναπτύξει πολύ ισχυρά αντιοξειδωτικά συστήματα για να επιβιώσει, επί αιώνες, ειδικά στις ηλιόλουστες μεσογειακές χώρες όπου ευδοκιμεί. Πέρα από την αντιοξειδωτική προστασία έχει αναπτύξει και αντιμυκητιασική καθώς και αντιογκογόνο. Καταφέρνει και ζει πάρα πολύ, σε αντίξοες συνθήκες, ακριβώς γιατί είναι επαρκώς εξοπλισμένο. Όλα αυτά τα όπλα μας τα χαρίζει το μοναδικό λαδάκι.
Το ελαιόλαδο περιέχει 200 ευεργετικές για την υγεία μας ενώσεις. Περιέχει λίγα κορεσμένα και περισσότερα, έως 83%, πολυακόρεστα και μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, που θεωρούνται φιλικά για την υγεία. Το ελαϊκό οξύ, το βασικό συστατικό του ελαιόλαδου, αποτελεί ένα τέτοιο μονοακόρεστο λιπαρό οξύ. Ως θρεπτικό συστατικό, για τον ανθρώπινο οργανισμό, το ελαιόλαδο είναι μοναδικό. Έχει ωραίο άρωμα, ευχάριστη γεύση και μετατρέπει σε γευστικό φαγητό οτιδήποτε μαγειρεύεται με αυτό.
Έχουν δημοσιευθεί πολλές μελέτες για το προϊόν αυτό και για την ωφέλειά του στη υγεία. Όλες είναι εγκωμιαστικές. Νέες, ακόμη πιο ενθουσιώδεις, βλέπουν το φως της δημοσιότητας κάθε τόσο. Είναι ένα αμιγές και δραστικό αντιοξειδωτικό και αντιφλεγμονώδες φυσικό προϊόν. Δεν αποδίδεται καμία παρενέργεια, ούτε απλή δυσανεξία στο ελαιόλαδο. Θα μπορούσε να είναι ένα αποτελεσματικό φάρμακο για την πρόληψη σειράς ασθενειών που έχουν σχέση με την ηλικία. Είναι στην κυριολεξία ένα φάρμακο στο πιάτο μας, χωρίς παρενέργειες, χωρίς αντενδείξεις. Από τα πανάρχαια χρόνια χρησιμοποιείται για την ανακούφιση δερματικών, αλλά και πεπτικών φλεγμονών. Ακόμη και σήμερα τα εγκαύματα του δέρματος κατά τους καλοκαιρινούς μήνες επαλείφονται με ελαιόλαδο.
Επιστημονικώς έχει διαπιστωθεί ότι το ελαιόλαδο βοηθά:
• Στη μείωση της κακής χοληστερόλης στο αίμα.
• Στη διατήρηση της περιεκτικότητας του αίματος σε καλή χοληστερόλη.
• Στη πρόληψη καρδιαγγειακών παθήσεων.
• Στη διευκόλυνση της πέψης και στην καλή λειτουργία του εντέρου.
• Στη μείωση των γαστρικών υγρών.
• Στην καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου.
• Στο σωστό μεταβολισμό των διαβητικών.
• Στην υγεία και καλή εμφάνιση του δέρματος, των μαλλιών και των νυχιών.
• Επειδή είναι αντιφλεγμονώδης τροφή επιβραδύνει την εμφάνιση όλων των ασθενειών που έχουν να κάνουν με τα
γηρατειά (αθηρωμάτωση, στεφανιαία νόσο, υπέρταση, μερικές μορφές καρκίνου και άλλες) και επομένως συμβάλλει
στη μακροζωία.
Η βιβλιογραφία για το ελαιόλαδο είναι πολύ πλούσια. Όσο η έρευνα προχωρεί αποκαλύπτεται ακόμη πιο πολύτιμο. Το ελαιόλαδο, ως άριστο διατροφικό προϊόν, αρχίζει πλέον να απασχολεί τους ειδικούς της διατροφής όλου του πλανήτη.
Απόσπασμα από το βιβλίο Ισόβια Υγεία από τις εκδόσεις Φυλάτος
Κindle Paperwhite – διαθέσιμο στην Ελλάδα και την Κύπρο
/σε Βιβλίο, Ειδήσεις από τον κόσμο των τεχνών και της επιστήμηςΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ:
Γραφείο: Βασιλίσσης Όλγας 89, 54643, Θεσσαλονίκη
(ωράριο Δευ-Παρ 9:00-17:00)
Κατάστημα: Κίμωνος Βόγα 52, 54645, Θεσσαλονίκη
(ωράριο Δευ-Παρ 9:00-15:00)
ή στείλτε μας email στο contact@fylatos.com
ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ:
Να παρέχουμε τις ποιοτικότερες υπηρεσίες στους συγγραφείς μας, στις πιο οικονομικές τιμές και να κυκλοφορούμε τα πιο όμορφα βιβλία.
ΟΡΟΙ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ & ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ:
ΕΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ;
Δείτε ΕΔΩ περισσότερες πληροφορίες για την ένταξη στο δίκτυο συνεργατών του εκδοτικού μας.