Η Μαρία Σβολιαντοπούλου, είναι ψυχολογος και γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Μιλάει 2 ξένες γλώσσες, αγγλικά και γερμανικά.

Το 2012 τιμήθηκε με το βραβείο Ψυχολογίας για τη θεωρητική και την ερευνητική της πορεία, καθώς και με έπαινο την ερευνητική της διατριβή με θέμα «Ψυχική ασθένεια και κοινωνικός αποκλεισμός».

Από τα 17 της χρόνια εργάζεται εθελοντικά ως ψυχολόγος σε οργανισμούς που ασχολούνται με την ειδική αγωγή, την παιδική κακοποίηση, τον παιδικό καρκίνο και σε ψυχιατρικά ιδρύματα.
Στη συνέχεια, εξιδεικεύτηκε στην προπονητική συμβουλευτική ψυχολογία. Σήμερα είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια συμβουλευτικής ψυχολογίας με εξειδίκευση στη γνωσιακή συμπεριφορική ψυχοθεραπεία.

Από το 2016 εργάζεται παράλληλα και ως υπεύθυνη μάρκετινγκ και πωλήσεων της τοπικής εταιρίας καλλυντικών με βάση το ελαιόλαδο Princelia Cosmetics.

Το 2015 μας παρουσίασε την πρώτη της ερασιτεχνική ταινία με τίτλο ‘’Οι μάσκες που βραδιάζουν το πρωί’’, η οποία αφορά την ψυχική νόσο και το στιγματισμό της. Στόχος της μέσα από αυτή την προσπάθεια ήταν να δώσει δύναμη άλλα και να επιβραβεύσει όσους πάσχουν ή έπασχαν από κάποιο είδος ψυχικής ασθένειας, καθώς και να απενοχοποιήσει τον όρο της.

Προχωρώντας, δημιουργεί τη δεύτερη κατά σειρά ταινία με τίτλο «Για Θύμισε μου’’. Η νέα ταινία αφορά στη νόσο του Αλτσχάιμερ, αλλά βασίζεται κυρίως στους περιθάλποντες των ατόμων και το πώς βιώνουν την επίπονη αυτή διαδικασία και οι ίδιοι μαζί με τους νοσούντες.

Η ιδέα προήλθε μέσα από προσωπικό της βίωμα και μέσα από αυτό θέλει να παρουσιάσει και συγχρόνως να επιβραβεύσει τον αγώνα των φροντιστών. Μέσα από τον ρόλο του παραγωγού, σεναριογράφου και σκηνοθέτη η Μαρία Σβολιαντοπούλου κάνει ακόμα μια προσπάθεια να ενημερώσει το κοινό και να τους προτρέψει να οικειοποιηθούν και να εξοικειωθούν με τη νόσο.

Η ταινία έχει λάβει διθυραμβικές κριτικές, έκανε πρεμιέρα στην
Κρήτη τον Οκτώβριο και προβάλλεται ήδη σε όλη την Ελλάδα με μεγάλη επιτυχία. Το επόμενο διάστημα θα προβληθεί και στο εξωτερικό!

Το χρυσόψαρο του κυρίου Αλτσχάιμερ είναι ένα παιδικό βιβλίο για μικρούς και μεγάλους. Προσπαθεί να βάλει τον αναγνώστη να βιώσει αυτό το ταξίδι της νόσου μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, του Παύλου.