Αρχείο ετικετών για: πολιτική

fruste - exofyllo - entypo biblio

Συνέντευξη του συγγραφέα Γιάννη Κατσάρα στην εφημερίδα eleftheria online

athens trade center - biblioparousiasi

Παρουσίαση «Athens Trade Center – Προφάσεις και αίτια της οικονομικής κρίσης» στην Αθήνα

i paideia tou politi stin ypoxreotiki ekpaideysi - biblioparousiasi

Βιβλιοπαρουσίαση «Η παιδεία του πολίτη στην υποχρεωτική εκπαίδευση»

thanatos enos trapeziti - exofyllo - entypo biblio

Η eGriechen Zeitung παρουσίασε το βιβλίο “Θάνατος ενός Τραπεζίτη”

thanatos enos trapeziti - exofyllo - ebook

“Tod eines Bankers” Θάνατος ενός Τραπεζίτη

pionia

Πολίτης ή Υπήκοος;

leading-peopleΗ ενοποίηση των εθνικών πολιτισμών μέσα σε μια παγκοσμιοποιημένη λογική γίνεται με κριτήριο την οικονομική αντίληψη και την χρησιμότητα σε επίπεδο συναλλαγών και όχι την ανάγκη μιας πλουραλιστικής πολυπολιτισμικής παρουσίας όλων των πολιτών. Ακόμη και ο ρόλος του «Πολίτη» έρχεται να υποστεί τη μεταλλαγμένη παρέμβαση της εξουσίας. Δε μιλάμε για έναν πολίτη εθνικό που διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά του τόπου που γεννήθηκε και μεγάλωσε, με τα ιδιαίτερα στοιχεία της περιοχής του και της δικής του παράδοσης, αλλά για έναν πολίτη που θα κληθεί να εσωτερικεύσει, με τον καλύτερο τρόπο, ό,τι του δώσουν και θα τα κάνει πράξη με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία. Η ταυτότητα του Παγκόσμιου – Υπηκόου στηρίζεται σε ένα νούμερο και το όνομά του θα έχει δευτερεύουσα σημασία.

Υπάρχει μια βασική διαφορά ανάμεσα στον «πολίτη» και στον «υπήκοο». Ο πρώτος έχει δικαιώματα απαραβίαστα και είναι μέρος της κοινωνικής διαδικασίας. Ο δεύτερος έχει υποχρεώσεις και είναι κάτω από την εξουσία του συστήματος μέσα στο οποίο ζει.

Η πραγματικότητα όμως επιφυλάσσει και μια μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στον Πολίτη και τον Υπήκοο. Ο πρώτος είναι ελεύθερος να διαμορφώσει γνώμη και να εκφράσει άποψη, ο δεύτερος είναι υποχρεωμένος να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του σε ένα κοινωνικό μοντέλο.

Ακόμη ένα στοιχείο που δείχνει τη διαφορά ανάμεσα στον «πολίτη» και τον «υπήκοο» είναι η παιδεία.

Ο Πολίτης μορφώνεται για να αποκτήσει μια σφαιρική αντίληψη του περιβάλλοντος (κοινωνικού & φυσικού), ώστε να μπορέσει ελεύθερα και αβίαστα να κάνει τις επιλογές του μέσα στην κοινωνία.

Η έννοια της μόρφωσης είναι πέρα και πάνω από την εκπαίδευση και αφορά την αξιολόγηση και την αξιοποίηση των πληροφοριών, κάτι που οδηγεί στη γνώση. Μια τέτοια προοπτική δημιουργεί μια αμφίδρομη σχέση του Πολίτη με την Κοινωνία

ΠΟΛΙΤΗΣ                            ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Αντίθετα, ο Υπήκοος εκπαιδεύεται – ειδικεύεται για να κάνει κάτι σωστά πειθαρχώντας στο κοινωνικό σύστημα. Η γνώση του «ειδικού» περιορίζεται στον τομέα της εκπαίδευσής του. Η κρίση του είναι επιλεκτική και υποτάσσεται στις απαιτήσεις της ηγεσίας. Σε κάθε διαφορετική περίπτωση, ο υπήκοος είναι ανεύθυνος και αποτελεί ένα εξάρτημα ενός μηχανισμού, που εύκολα μπορεί να αντικατασταθεί.

Η έννοια της εκπαίδευσης – ειδίκευσης βασίζεται στην πιστή αναπαραγωγή ενός κοινωνικού μοντέλου και μιας κυρίαρχης φιλοσοφίας. Στην εκπαίδευση υπάρχει το σύστημα των πολλαπλών απαντήσεων, όπου όλες οι πιθανότητες είναι προβλέψιμες και αυστηρά ελεγχόμενες. Μια τέτοια σχέση ανάμεσα στον Υπήκοο και το Σύστημα είναι μονοσήμαντη.

ΣΥΣΤΗΜΑ                           ΥΠΗΚΟΟΣ

Η διαφορά ανάμεσα στους δύο τύπους (Πολίτης & Υπήκοος) είναι φανερή. Ο πρώτος παράγει πρότυπα, ο δεύτερος αναπαράγει μοντέλα. Θα σταθούμε σε ένα ενδιαφέρον σχήμα:

ΠΟΛΙΤΗΣ                            ΠΑΡΑΓΩΓΗ

ΥΠΗΚΟΟΣ                          ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Αν εξετάσουμε προσεχτικά τη σχέση των παραπάνω δεδομένων μπορούμε – απόλυτα – να καταλάβουμε τη θεμελιώδη διαφορά στους δύο χαρακτήρες και να καταλήξουμε γιατί ο ένας είναι δημιουργός και ο άλλος όχι. Ο τρόπος που κινείται και συμπεριφέρεται ο κάθε τύπος στοχεύει σε διαφορετικό «ιδανικό». Ο Πολίτης δεν απορρίπτει την επαφή σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά αναζητά την οικουμενικότητα που τη βλέπει σαν μια ευκαιρία για επικοινωνία και βελτίωση της κοινωνίας. Ο Υπήκοος θέλει την παγκοσμιοποίηση για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του μέσα σε συγκεκριμένες επιλογές και αντίστοιχους προστατευτικούς περιορισμούς. Η μια και μοναδική αντίληψη τον εξυπηρετεί και με όλους τους δρόμους οδηγείται στο ίδιο αποτέλεσμα, χωρίς διλήμματα και άλλες πολιτιστικές, οικονομικές, θρησκευτικές, γεωπολιτικές διαφορές.

Από το βιβλίο του Δ. Δρογίδη «Η πολιτική στα πυρά της Τρομοκρατίας» από τις Εκδόσεις Φυλάτος